„Ulga na złe długi” jest to ulga, która przysługuje wierzycielowi, gdy ten nie otrzymał należności z faktury. Stanowi ona „deskę ratunkową” dla podatników VAT, którzy nie dostali zapłaty od swoich kontrahentów. Aby wierzyciel mógł skorygować deklarację VAT stosując przedmiotową ulgę, muszą być spełnione następujące czynniki:
Warunki te muszą być spełnione łącznie.
Podatnicy mogą wystąpić o zastosowanie ulgi na całości wierzytelności, ale też na części, która nie została uregulowana, a nieściągalność została uprawdopodobniona. Dłużnik nie musi być wcześniej poinformowany o zamiarze skorzystania z tej ulgi. Bez względu na to czy dłużnik został o tym poinformowany, ma obowiązek skorygowania podatku naliczonego od zaległości, gdy należność nie zostanie opłacona w terminie 90 dni od daty upływu terminu płatności. Obowiązek ten musi wypełnić niezależnie od tego, czy jego kontrahent zdecydował się na korektę czy też nie.
Przykład: Firma „AB” sprzedała towar firmie „XY” wystawiając fakturę do zapłaty. Firma „XY” nie zapłaciła faktury. Sprzedający składając następną deklarację podatkową uwzględnił korektę związaną z niezapłaconą fakturą (deklaracja złożona była, gdy nieściągalność długu została uprawdopodobniona – minęło 90 dni od terminu płatności). Co się okazało wobec firmy „XY” prowadzone jest postępowanie upadłościowe. W związku z tym złożona deklaracja jest bezskuteczna.
Sprzedaż towaru czy usług wiąże się z obowiązkiem rozliczenia podatkowego – niezależnie od tego czy dłużnik za ten towar bądź usługę zapłacił czy też nie. Wierzyciel ma prawo skorzystania z ulgi na złe długi i obniżyć VAT należny ( gdy łącznie zostaną spełnione powyższe czynniki ), natomiast dłużnik musi dokonać korekty odliczonego VAT. Pamiętać należy, że wszczęcie postępowania upadłościowego, restrukturyzacyjnego uniemożliwiają wystawcy faktury skorzystanie z omawianej ulgi.
Prezes zarządu spółki
KHG Podatki&Księgowość sp. z o.o.